L’OCCIDENT ARME L’ARMÉNIE : SONT-ILS DEVENUS FOUS ?

L’OCCIDENT ARME L’ARMÉNIE : SONT-ILS DEVENUS FOUS ?

Avec ; Paris / La Gazette

Les velléités de médiations étrangères dans la conflit du Caucase ayant échoué, faute de réelle volonté de la part des membres du groupe de Minsk, un processus de négociation pour parvenir à une paix durable a été entamée directement par les deux anciens belligérants. Mais il semble que la perspective de retour au calme dans le Caucase ne convient pas aux intérêts de tout le monde, notamment de l’occident qui ne désespère toujours pas de faire de l’Arménie une tête de pont dans cette région riche en ressources et cruciale sur le plan stratégique.

La solution pour fragiliser efficacement et durablement la situation dans le Caucase est simple : envoyer massivement des armes à l’Arménie, dont l’instabilité politique peut déboucher un jour ou l’autre sur l’accession au pouvoir des éléments nationalistes les plus extrémistes. Cette politique amènera inévitablement au déclenchement d’une nouvelle guerre.

Et de fait, le processus de militarisation de l’Arménie se poursuit à un rythme effréné. Incroyable mais vrai : l’Occident, qui défend activement le « principe d’intégrité territoriale » dans le contexte du conflit russo-ukrainien, déverse des armes offensives dans un pays qui occupait jusqu’à récemment 20 % du territoire azerbaïdjanais et refuse toujours d’exclure de sa constitution les revendications territoriales sur le Karabakh. Un pays qui est membre de l’Organisation du traité de sécurité collective (OTSC) et de l’Union économique eurasienne (UEE), et qui est surtout l’un des principaux pôles de contournement des sanctions antirusses, Les Etats-Unis et la France ferment les yeux sur ce qui devrait être pour eux un casus belli, et permet à l’Arménie de profiter de la guerre russo-ukrainienne pour se constituer un véritable trésor de guerre. Mieux, ces deux pays se précipitent pour armer une Arménie de plus en plus agressive et revancharde.

L’Inde, par ailleurs, qui tente de se rapprocher du bloc occidental, s’est également lancée dans une campagne d’approvisionnements miliaires intensifs. Le voisin du sud , le « frère » iranien, quant à lui est la gare d’aiguillage de la livraison d’armes occidentales à l’Arménie.

Des armes françaises déjà sur le sol arménien grâce à l’entremise de l’Iran

Selon des documents exclusifs provenant de sources diplomatiques et militaires, vérifiés et recueillis par le magazine azerbaïdjanais par Caliber.Az , des unités d’artillerie automotrices françaises modernes de 155 mm CAESAR et leurs pièces de rechange, ainsi que des systèmes de missiles antichars et des missiles air-air, ont été livrés à l’Arménie au cours des dernières semaines.

Ces armes ont été expédiées de l’aéroport parisien d’Orly à l’aéroport iranien de Mehrabad, depuis lequel la compagnie aérienne iranienne Meraj a pris le relais pour les livrer directement à la destination finale : l’Arménie. 12 unités d’artillerie automotrices CAESAR auraient été livrées à l’Arménie jusqu’à présent. Pour mieux comprendre l’ampleur de la livraison : au début de la guerre russo-ukrainienne, l’armée française ne disposait que de 76 CAESAR !
L’armée arménienne a par ailleurs reçu des dizaines de missiles air-air R511 et R530, 30 missiles antichars Eryx, des dizaines de lance-grenades DM32 de fabrication allemande (également appelés bunkerfaust), ainsi que des systèmes antichars Panzerfaust 3. Elle a également reçu environ 500 grenades propulsées Apilas de fabrication française et 50 systèmes de missiles antichars américains BGM71-TOW.

Dans cette livraison, une attention particulière mérite d’être portée aux missiles air-air français R511 et R530. Selon les experts militaires, après une modification appropriée, ils seront installés sur les chasseurs modernes Su-30 CM, que possède déjà l’armée de l’air arménienne. Ceux-là mêmes que la Russie a fournis, comme l’a admis Nikol Pashinyan,, « sans missiles ». Il existe des précédents de telles modifications en Inde, et il n’est pas exclu que l’adaptation ait été effectuée par des spécialistes militaires indiens qui ont déjà une solide expérience en la matière.

Autre présence notable dans la liste des fournitures militaires livrées à l’Arménie, celle d’armes allemandes et américaines. Le fait que ces armes soient livrées à l’Arménie témoigne du fait que l’Allemagne et les États-Unis ont donné aux Français les autorisations nécessaires - sans la procédure d’approbation réglementaire - pour livrer à l’Arménie les Panzerfaust et Bunkerfaust allemands, ainsi que les TOW américains. On savait déjà que les États-Unis étaient directement impliqués dans la militarisation de l’Arménie. L’implication des Allemands dans ce processus est une nouveauté.

Des armes indiennes sont également présentes en Arménie - encore une fois grâce à l’Iran

Parallèlement au transfert d’armes françaises par voie aérienne, le port maritime iranien de Bandar Abbas reçoit des cargaisons militaires en provenance d’Inde, également destinées à être transportées ultérieurement vers l’Arménie.
Détail intéressant, les armes françaises et indiennes fournies à l’Arménie sont en partie seulement déclarées officiellement, le reste étant transporté sous le couvert de marchandises civiles. Il s’agit naturellement là d’une violation flagrante du droit commercial international et des réglementations internationales régissant les activités logistiques. En d’autres termes, il s’agit ni plus ni moins de contrebande. L’objectif de ce système « mixte » de fournitures officielles et grises est de tromper l’Azerbaïdjan et la communauté internationale sur l’ampleur réelle de la militarisation de l’Arménie, probablement dans l’idée de « surprendre » l’Azerbaïdjan.

Tandis que l’Occident se précipite pour armer Erevan « jusqu’aux dents », l’Iran vole ses technologies

Ainsi, Erevan se prépare activement à une nouvelle guerre contre l’Azerbaïdjan, et ceci avec une hâte inquiétante. Une situation habilement mise à profit par le Corps des gardiens de la révolution islamique (IRGC) pour se livrer à l’espionnage militaro-industriel. En effet, la livraison à l’Arménie des armes françaises et indiennes depuis l’Iran est volontairement retardée par celui-ci sous prétexte de « contrôles douaniers ». La raison véritable est que les spécialistes militaires iraniens, profitant de la fenêtre d’opportunité ouverte, étudient minutieusement les matériels reçus, pour étudier notamment les développements militaires français, en particulier le CAESAR, fruit de l’imagination de la société Nexter.
L’industrie de défense iranienne n’aurait pas pu rêver d’un tel cadeau du destin ! Les nerfs de la France n’ont lâché qu’une seule fois, lorsque l’Iran a commencé à démanteler à grande échelle les unités d’artillerie automotrices CAESAR en pièces détachées, après quoi les services spéciaux de l’ambassade de France ont tiré la sonnette d’alarme et exigé la fin de ces pratiques. Mais l’Iran est resté inflexible : à son avis, c’est un « prix » supplémentaire pour le soutien français à l’Arménie. Paris a dû avaler la pilule amère iranienne . Quels sacrifices ne peuvent être faits pour sa « sœur » l’Arménie. ! On peut donc s’attendre à ce que dans un avenir proche, les développements militaires occidentaux soient activement utilisés par les forces armées de la RII et par les nombreux mandataires iraniens au Moyen-Orient.

Ce que dit Bakou

De sources diplomatiques et militaires azerbaïdjanaises, l’histoire des livraisons d’armes occidentales à l’armée arménienne, avec la complicité de l’Iran a provoqué une grande déception à Bakou.
L’Iran, qui fait toujours mine d’adhérer à la politique de « régionalisme » et d’empêcher les acteurs extérieurs d’interférer dans les questions régionales, agit aujourd’hui comme un pays de transit pour la fourniture d’armes occidentales, ainsi que d’armes indiennes produites sous licences occidentales, à l’Arménie. En d’autres termes, les actions de Téhéran contribuent à renforcer la position de l’OTAN dans le Caucase du Sud et à transformer l’Arménie en un bastion occidental dans la région.
Sans parler des illusoires « solidarité musulmane » et « fraternité chiite », qui sont, encore une fois, contredites par les actes. L’Azerbaïdjan en a fait l’amère constatation au cours des 30 ans d’occupation de ses terres et pendant la guerre de 44 jours. L’Azerbaïdjan n’a pas oublié que l’armée iranienne a bloqué la route de de ses unités spéciales avancées qui avançaient en direction de Zangilan, et constate une fois de plus le soutien de ses « frères chiites » à une Arménie agressive qui, pendant 30 ans, avec une maniaque obstination, a effacé les traces de la culture islamique et a abrité des cochons dans les ruines des mosquées du Karabakh et du Zanguezour oriental.

Bakou croyait sincèrement qu’au vu de la dynamique positive des relations azerbaïdjano-iraniennes, le président nouvellement élu Massoud Pezeshkian, qui semble fier de son origine azerbaïdjanaise, contribuerait à la pacification de la région et, entre autres, à l’arrêt du transit des armes occidentales par l’Iran. Il semble que ce ne soit pas le cas. Au contraire, le volume du transit d’armes vers l’Arménie a encore augmenté.
Ce n’est sans doute pas la fin de la série de mesures hostiles de l’Iran envers l’Azerbaïdjan. Ainsi, selon la chaîne Iran International, l’Iran et l’Arménie auraient signé un accord d’armement secret d’une valeur de 500 millions de dollars.
Malgré les assurances des partenaires iraniens qui, lors de conversations privées et de communications officielles, ont démenti ces informations, les services de renseignements confirment la véracité de ce contrat d’armement avec l’Arménie.
Pour Bakou, les pays qui prétendent « rétablir l’équilibre militaire régional » en fournissant des armes occidentales à l’Arménie non seulement ne parviendront pas à apporter la paix dans le Caucase, mais, au contraire, alimenteront un nouveau cycle de violences dans la longue et sanglante confrontation arméno-azerbaïdjanaise. Tous les pays impliqués dans le processus d’armement et de transit d’armes vers l’Arménie, qui n’a jamais abandonné ses rêves impérialistes d’une « grande Arménie », porteront leur part de responsabilité politique et historique dans les tragédies à venir dans la région et dans la liquidation de l’État arménien dont ils auront été eux-mêmes les artisans.

Source : caliber.az

Version en turc

**BATI ERMENİSTAN’I SİLAHLANDIRIYOR : DELİRDİLER Mİ ?**

**Paris / La Gazette**

Minsk Grubu üyelerinin gerçek bir irade göstermemesi nedeniyle Kafkasya’daki çatışmaya yönelik yabancı arabuluculuk girişimleri başarısız olurken, eski düşmanlar arasında doğrudan müzakereler yoluyla kalıcı bir barışa ulaşma süreci başlatıldı. Ancak Kafkasya’da sükûnetin sağlanması perspektifi, özellikle stratejik açıdan kritik ve kaynaklar açısından zengin bu bölgede Ermenistan’ı bir ileri karakol yapma umudunu hâlâ kaybetmeyen Batı’nın çıkarlarına uymuyor gibi görünüyor.

Kafkasya’daki durumu etkili ve kalıcı bir şekilde zayıflatmanın çözümü basit : Siyasi istikrarsızlığın bir gün en aşırı milliyetçi unsurların iktidara gelmesine yol açabileceği Ermenistan’a kitlesel olarak silah göndermek. Bu politika, kaçınılmaz olarak yeni bir savaşın patlak vermesine yol açacaktır.

Nitekim, Ermenistan’ın askerileşme süreci inanılmaz bir hızla devam ediyor. İnanılmaz ama gerçek : Rusya-Ukrayna bağlamında "toprak bütünlüğü ilkesini" aktif olarak savunan Batı, kısa bir süre öncesine kadar Azerbaycan topraklarının %20’sini işgal eden ve Anayasasından Karabağ üzerindeki toprak iddialarını çıkarmayı hâlâ reddeden bir ülkeye saldırı silahları gönderiyor. Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü (KGAÖ) ve Avrasya Ekonomik Birliği (AEB) üyesi olan ve en önemlisi Rusya karşıtı yaptırımların başlıca baypas merkezlerinden biri olan bir ülkeye Batı’nın göz yumması, bu durumu kendisi için bir savaş hazinesi oluşturmak için kullanmasına imkân tanıyor. Dahası, bu iki ülke giderek daha saldırgan ve intikamcı hale gelen Ermenistan’ı silahlandırmak için adeta yarışıyor.

Öte yandan, Batı bloğuna yaklaşmaya çalışan Hindistan da yoğun bir askeri tedarik kampanyasına girişmiş durumda. Güneydeki komşu "kardeş" İran ise Ermenistan’a yönelik Batı silahlarının sevkiyatında bir kavşak noktası konumunda.

**Fransız Silahları İran Üzerinden Ermenistan Topraklarında**

Caliber.Az adlı Azerbaycanlı derginin topladığı ve doğruladığı diplomatik ve askeri kaynaklardan elde edilen belgeler, son haftalarda Ermenistan’a modern Fransız yapımı 155 mm CAESAR kundağı motorlu topçu birimleri ve bunların yedek parçaları ile tanksavar füzeleri ve havadan havaya füzeler teslim edildiğini gösteriyor.

Bu silahlar, Paris Orly Havalimanı’ndan İran’ın Mehrabad Havalimanı’na gönderildi ve buradan İranlı Meraj Havayolu tarafından doğrudan Ermenistan’a ulaştırıldı. Ermenistan’a şu ana kadar 12 CAESAR topçu birimi teslim edilmiş durumda. Teslimatın boyutunu daha iyi anlamak için : Rusya-Ukrayna savaşı başladığında Fransız ordusu sadece 76 CAESAR’a sahipti !

Ermenistan ordusu ayrıca düzinelerce havadan havaya R511 ve R530 füzeleri, 30 Eryx tanksavar füzesi, Alman yapımı DM32 el bombası atıcıları (aynı zamanda bunkerfaust olarak da bilinir) ve Panzerfaust 3 tanksavar sistemleri aldı. Ayrıca yaklaşık 500 Fransız yapımı Apilas roketi ve 50 Amerikan yapımı BGM71-TOW tanksavar füzesi teslim aldı.

Bu teslimatta, özellikle Fransız yapımı R511 ve R530 havadan havaya füzelere dikkat çekmek gerekiyor. Askeri uzmanlara göre, uygun bir modifikasyon sonrası bu füzeler, Ermenistan hava kuvvetlerinin halihazırda sahip olduğu modern Su-30 CM savaşçılarına monte edilecek. Rusya’nın, Nikol Paşinyan’ın kabul ettiği gibi, "füzesiz" olarak sağladığı bu savaşçılara Hindistan’da benzer modifikasyonların yapıldığı biliniyor ve bu uyarlamaların Hindistan’daki deneyimli askeri uzmanlar tarafından gerçekleştirilmiş olabileceği göz ardı edilmiyor.

Ermenistan’a teslim edilen askeri malzemeler listesinde, Alman ve Amerikan yapımı silahların bulunması da dikkat çekici. Bu silahların Ermenistan’a teslim edilmesi, Almanya ve ABD’nin Fransızlara gerekli izinleri -düzenleyici onay prosedürü olmadan- verdiğini göstermektedir. ABD’nin Ermenistan’ın askerileştirilmesinde doğrudan yer aldığı zaten biliniyordu. Almanların bu sürece dahil olması ise yeni bir durum.

**Hint Silahları da İran Sayesinde Ermenistan’da**

Fransız silahlarının havayoluyla transferine paralel olarak, İran’ın Bandar Abbas deniz limanı da Hindistan’dan gelen askeri kargoları alıyor ve bu kargolar daha sonra Ermenistan’a taşınıyor.

İlginç bir detay, Ermenistan’a sağlanan Fransız ve Hint silahlarının yalnızca bir kısmının resmi olarak beyan edilmesi, geri kalanının ise sivil mal olarak taşınmasıdır. Bu, doğal olarak uluslararası ticaret hukukunun ve lojistik faaliyetleri düzenleyen uluslararası mevzuatın açık bir ihlalidir. Başka bir deyişle, bu bir kaçakçılıktır. Bu "karma" tedarik sisteminin amacı, Azerbaycan ve uluslararası toplumu Ermenistan’ın askerileşme boyutuyla ilgili olarak yanıltmak, muhtemelen Azerbaycan’ı "şaşırtmak" için bu gerçeği gizlemektir.

**Batı Erivan’ı Silahlandırmak İçin Koşarken İran Teknolojilerini Çalıyor**

Erivan böylece Azerbaycan’a karşı yeni bir savaşa hazırlık yapıyor ve bunu endişe verici bir aceleyle yapıyor. Bu durum, Devrim Muhafızları (IRGC) tarafından askeri-sanayi casusluğu yapmak için ustaca değerlendiriliyor. Gerçekten de, Fransız ve Hint silahlarının İran’dan Ermenistan’a teslimatı, "gümrük kontrolleri" bahanesiyle kasıtlı olarak geciktiriliyor. Asıl neden, İranlı askeri uzmanların bu fırsat penceresini kullanarak alınan malzemeleri, özellikle de Nexter şirketinin ürünü olan CAESAR’ı, inceleyerek Fransız askeri gelişmelerini dikkatle incelemesidir.
İran savunma sanayii böyle bir fırsatın hayalini bile kuramazdı ! İran, CAESAR birimlerini büyük ölçekte parçalara ayırmaya başladığında Fransa’nın sinirleri yalnızca bir kez zayıfladı, ardından Fransız büyükelçiliğinin özel hizmetleri alarm verip bu uygulamaların durdurulmasını talep etti. Ancak İran kararlı kaldı : Ona göre, bu, Fransa’nın Ermenistan’a verdiği desteğin "ek bir bedeli"ydi. Paris, İran’ın acı hapını yutmak zorunda kaldı. Kardeş Ermenistan için yapılmayacak fedakârlık yok ! Dolayısıyla, yakın gelecekte Batı’nın askeri gelişmelerinin İran Silahlı Kuvvetleri ve Orta Doğu’daki İranlı vekil güçler tarafından aktif olarak kullanılmasını bekleyebiliriz.

**Bakü’nün Söyledikleri**

Azerbaycanlı diplomatik ve askeri kaynaklardan edinilen bilgilere göre, İran’ın desteğiyle Ermenistan ordusuna Batı silahlarının teslim edilmesi olayı Bakü’de büyük bir hayal kırıklığı yarattı.

İran, her zaman "bölgeselcilik" politikasına bağlı kalıyor gibi davranırken ve bölgesel meselelerde dış aktörlerin müdahalesini önlemeye çalışırken, şimdi Batı silahlarının ve Batı lisansı altında üretilen Hint silahlarının Ermenistan’a sevkiyatında bir geçiş ülkesi olarak hareket ediyor. Başka bir deyişle, Tahran’ın eylemleri, NATO’nun Güney Kafkasya’daki konumunu güçlendirmeye ve Ermenistan’ı bölgede bir Batı karakoluna dönüştürmeye katkıda bulunuyor.
Müslüman dayanışması ve Şii kardeşliği gibi hayali kavramlar bir kez daha eylemlerle çelişiyor. Azerbaycan, 30 yıllık işgal süresince ve 44 günlük savaş sırasında bunun acı gerçeğini gördü. Azerbaycan, İran ordusunun Zengilan’a ilerleyen ileri özel birliklerinin yolunu kapattığını ve 30 yıldır İslam kültürünün izlerini silen, Karabağ ve Doğu Zengezur’daki cami harabelerinde domuz yetiştiren saldırgan bir Ermenistan’a bir kez daha Şii kardeşlerinin destek verdiğini acıyla izliyor

Traduction en arménien

**ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԸ ԶԻՆՈՒՄ Է ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ. ԽԵԼԱԳԱՐՎԵ՞Լ ԵՆ**

**Փարիզ / La Gazette**

Կովկասում հակամարտության միջնորդության օտարերկրյա փորձերը ձախողվեցին, քանի որ Մինսկի խմբի անդամները չունեին իրական կամք, երկու նախկին պատերազմող կողմերը սկսեցին բանակցային գործընթաց՝ երկարատև խաղաղության հասնելու համար։ Բայց թվում է, որ Կովկասում խաղաղության վերականգնման հեռանկարը բոլորի շահերից չի բխում, հատկապես արևմուտքի, որը դեռևս չի հուսահատվում Հայաստանը դարձնել ռեսուրսներով հարուստ և ռազմավարական առումով կարևոր այս տարածաշրջանում հենակետ։

Կովկասում իրավիճակը արդյունավետ և երկարատև թուլացնելու լուծումը պարզ է. զանգվածաբար զենք ուղարկել Հայաստան, որի քաղաքական անկայունությունը մի օր կարող է հանգեցնել ծայրահեղ ազգայնական տարրերի իշխանության գալուն : Այս քաղաքականությունը անխուսափելիորեն կհանգեցնի նոր պատերազմի բռնկմանը։

Եվ փաստորեն, Հայաստանի զինվորականացման գործընթացը շարունակվում է արագացված տեմպերով։ Անհավատալի է, բայց փաստ՝ Արևմուտքը, որը ռուս-ուկրաինական հակամարտության համատեքստում ակտիվորեն պաշտպանում է « տարածքային ամբողջականության սկզբունքը », հարձակողական զենք է փոխանցում մի երկրի, որը մինչ այժմ զբաղեցնում էր Ադրբեջանի տարածքի 20%-ը և դեռևս հրաժարվում է իր Սահմանադրությունից հանել Արցախյան տարածքային պահանջները։ Մի երկիր, որը անդամ է Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությանը (ՀԱՊԿ) և Եվրասիական տնտեսական միությանը (ԵԱՏՄ), և որը, ամենակարևորը, ռուսական հակասանկցիաների գլխավոր շրջանցման կետերից մեկն է։ Միացյալ Նահանգներն ու Ֆրանսիան աչք են փակում այս իրավիճակի վրա, որը նրանց համար պետք է casus belli լինի, և թույլ են տալիս Հայաստանին օգտվել ռուս-ուկրաինական պատերազմից՝ իրական ռազմական գանձարան ստեղծելու համար : Ավելին, այս երկու երկրները շտապում են զինել ավելի ու ավելի ագրեսիվ և վրեժխնդիր Հայաստանը։

Հնդկաստանը, որը փորձում է մոտենալ արևմտյան բլոկին, նույնպես սկսել է ինտենսիվ ռազմական մատակարարումների արշավ։ Հարավային հարևանը՝ « եղբայր » Իրանը, միջանկյալ կայարան է դարձել Հայաստանի նկատմամբ արևմտյան զենքի առաքման համար։

**Ֆրանսիական զենքերն արդեն հայաստանյան հողում են՝ Իրանի միջնորդությամբ**

Դիվանագիտական և ռազմական աղբյուրներից ստացված բացառիկ փաստաթղթերի համաձայն, որոնք հավաքել և ստուգել է ադրբեջանական Caliber.Az ամսագիրը, վերջին շաբաթների ընթացքում Հայաստանին մատակարարվել են 155 մմ CAESAR ինքնագնաց հրետանային ֆրանսիական ժամանակակից միավորներ և դրանց պահեստամասերը, ինչպես նաև հակատանկային հրթիռային համակարգեր և օդ-օդ հրթիռներ։

Այս զենքերը առաքվել են Փարիզի Օրլի օդանավակայանից Իրանի Մեհրաբադի օդանավակայան, որտեղից իրանական Meraj Airlines ավիաընկերությունը ուղիղ Հայաստան է տեղափոխել։ Հայաստանին առայժմ մատակարարվել է 12 ինքնագնաց հրետանային միավոր CAESAR : Մատակարարման ծավալն ավելի լավ հասկանալու համար՝ ռուս-ուկրաինական պատերազմի սկզբում ֆրանսիական բանակն ուներ ընդամենը 76 CAESAR :

Հայկական բանակը, բացի դրանից, ստացել է R511 և R530 օդ-օդ հրթիռների, 30 Eryx հակատանկային հրթիռների, գերմանական արտադրության DM32 նռնականետների (ինչպես նաև հայտնի է որպես bunkerfaust), ինչպես նաև Panzerfaust 3 հակատանկային համակարգերի տասնյակ միավորներ : Նաև ստացել է մոտ 500 ֆրանսիական Apilas նռնակների և 50 ամերիկյան BGM71-TOW հակատանկային հրթիռների :

Այս մատակարարման մեջ հատուկ ուշադրություն պետք է դարձնել ֆրանսիական արտադրության R511 և R530 օդ-օդ հրթիռներին : Զինվորական փորձագետների համաձայն, համապատասխան փոփոխություններից հետո դրանք տեղադրվելու են հայ օդային ուժերի կողմից արդեն իսկ օգտագործվող Su-30 CM կործանիչների վրա : Հայտնի է, որ Ռուսաստանը, ինչպես խոստովանեց Նիկոլ Փաշինյանը, ապահովել է այս կործանիչները՝ « առանց հրթիռների » : Կա նախադեպ, երբ նման փոփոխություններ են կատարվել Հնդկաստանում, և չի բացառվում, որ ադապտացումը կատարվել է փորձառու հնդիկ ռազմական մասնագետների կողմից :

Նշանակալից է նաև այն փաստը, որ Հայաստանի մատակարարված ռազմական նյութերի ցուցակում կան գերմանական և ամերիկյան արտադրության զենքեր։ Այն փաստը, որ այս զենքերը մատակարարվել են Հայաստան, վկայում է այն մասին, որ Գերմանիան և ԱՄՆ-ն տվել են Ֆրանսիային անհրաժեշտ թույլտվությունները՝ առանց կանոնակարգային հաստատման ընթացակարգի՝ Panzerfaust և Bunkerfaust գերմանական զենքերը, ինչպես նաև ամերիկյան TOW-ները Հայաստանին մատակարարելու համար : Արդեն հայտնի էր, որ ԱՄՆ-ն անմիջականորեն ներգրավված է Հայաստանի զինվորականացման գործում։ Գերմանացիների ներգրավվածությունը այս գործընթացում նորություն է։

**Հնդկական զենքեր նույնպես ներկա են Հայաստանում՝ կրկին Իրանի շնորհիվ**

Ֆրանսիական զենքերի օդային փոխադրմանը զուգահեռ, Իրանի Բանդար Աբբաս նավահանգիստը ռազմական բեռներ է ստանում Հնդկաստանից, որոնք նույնպես հետագայում նախատեսված են Հայաստան տեղափոխվելու համար :

Հետաքրքիր է, որ Հայաստանին մատակարարվող ֆրանսիական և հնդկական զենքերը միայն մասամբ են պաշտոնապես հայտարարվում, իսկ մնացածը տեղափոխվում են քաղաքացիական ապրանքների անվան տակ : Սա, իհարկե, միջազգային առևտրային իրավունքի և լոգիստիկ գործունեությունը կարգավորող միջազգային օրենքների ակնհայտ խախտում է : Այլ կերպ ասած, սա պարզապես մաքսանենգություն է : Այս « խառը » մատակարարման համակարգի նպատակը Ադրբեջանին և միջազգային հանրությանը մոլորեցնելն է Հայաստանի զինվորականացման իրական չափսերի մասին, հավանաբար՝ Ադրբեջանին « զարմացնելու » մտադրությամբ :

**Մինչ Արևմուտքը շտապում է զինել Երևանին՝ « մինչև ատամները », Իրանը գողանում է իր տեխնոլոգիաները**

Այնպես որ, Երևանը ակտիվորեն պատրաստվում է Ադրբեջանի դեմ նոր պատերազմի, և դա մտահոգիչ շտապողականությամբ։ Այս իրավիճակը հմտորեն օգտագործում է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսը (IRGC)՝ ռազմական-արդյունաբերական լրտեսություն իրականացնելու համար։ Իրոք, Իրանից Հայաստանին ֆրանսիական և հնդկական զենքերի առաքումը դիտավորյալ ձգձգվում է « մաքսային ստուգումների » պատրվակով։ Իրական պատճառը այն է, որ իրանական ռազմական մասնագետները, օգտվելով բացված հնարավորության պատուհանից, մանրակրկիտ ուսումնասիրում են ստացված նյութերը՝ հատկապես ուսումնասիրելու ֆրանսիական ռազմական ձեռքբերումները, մասնավորապես CAESAR-ը, որը Nexter ընկերության երևակայության արդյունքն է :
Իրանական պաշտպանական արդյունաբերությունը չէր կարող երազել նման նվերի մասին ճակատագրի կողմից : Ֆրանսիայի նյարդերը միայն մեկ անգամ տկարացան, երբ Իրանը սկսեց լայնածավալ մասշտաբով ապամոնտաժել CAESAR ինքնագնաց հրետանային միավորները՝ պահեստամասերի մեջ : Դրանից հետո Ֆրանսիայի դեսպանատան հատուկ ծառայությունները տագնապ հնչեցրին և պահանջեցին դադարեցնել այս գործողությունները : Բայց Իրանը մնաց անդրդվելի՝ իր կարծիքով, դա Ֆրանսիայի կողմից Հայաստանին աջակցելու « լրացուցիչ գին » էր։ Փարիզը ստիպված եղավ կուլ տալ իրանական դառը հաբը։ Ի՞նչ զոհաբերություններ չպետք է անել իր « քույր » Հայաստանի համար : Հետևաբար, կարելի է ակնկալել, որ առաջիկայում արևմտյան ռազմական ձեռքբերումները ակտիվորեն կօգտագործվեն ԻԻՀ զինված ուժերի և Մերձավոր Արևելքում իրանական բազմաթիվ վստահված անձանց կողմից :

**Ինչ է ասում Բաքուն**

Ադրբեջանական դիվանագիտական և ռազմական աղբյուրների համաձայն, Իրանի աջակցությամբ Հայաստանի բանակին արևմտյան զենքի մատակարարման պատմությունը մեծ հիասթափություն է առաջացրել Բաքվում։

Իրանն, որը միշտ ձևացնում է, թե

Traduction en anglais

**THE WEST ARMS ARMENIA : HAVE THEY GONE MAD ?**

**Paris / La Gazette**

The attempts at foreign mediation in the Caucasus conflict having failed, due to the lack of real will on the part of the Minsk Group members, a negotiation process to achieve lasting peace was initiated directly by the two former belligerents. But it seems that the prospect of a return to calm in the Caucasus does not suit everyone’s interests, especially the West, which still hopes to make Armenia a stronghold in this resource-rich and strategically crucial region.

The solution to effectively and sustainably destabilize the situation in the Caucasus is simple : massively send weapons to Armenia, whose political instability may one day lead to the rise to power of the most extreme nationalist elements. This policy will inevitably lead to the outbreak of a new war.

And indeed, the militarization of Armenia is proceeding at a frantic pace. Unbelievable but true : the West, which actively defends the "principle of territorial integrity" in the context of the Russia-Ukraine conflict, is delivering offensive weapons to a country that until recently occupied 20% of Azerbaijani territory and still refuses to exclude from its constitution its territorial claims on Karabakh. A country that is a member of the Collective Security Treaty Organization (CSTO) and the Eurasian Economic Union (EAEU), and above all, one of the main hubs for circumventing anti-Russian sanctions. The United States and France turn a blind eye to what should be a *casus belli* for them and allow Armenia to take advantage of the Russia-Ukraine war to build a real war chest. Even better, these two countries are rushing to arm an increasingly aggressive and vengeful Armenia.

India, which is also trying to get closer to the Western bloc, has also embarked on an intensive military supply campaign. The southern neighbor, the "brother" Iran, meanwhile, has become a switching station for Western arms deliveries to Armenia.

**French arms already on Armenian soil thanks to Iran’s mediation**

According to exclusive documents from diplomatic and military sources, verified and collected by the Azerbaijani magazine Caliber.Az, French modern 155mm CAESAR self-propelled artillery units and their spare parts, as well as anti-tank missile systems and air-to-air missiles, have been delivered to Armenia in recent weeks.

These weapons were shipped from Paris Orly airport to Iran’s Mehrabad airport, from where the Iranian airline Meraj took over to deliver them directly to their final destination : Armenia. 12 CAESAR self-propelled artillery units have reportedly been delivered to Armenia so far. To better understand the scale of the delivery : at the beginning of the Russia-Ukraine war, the French army had only 76 CAESARs !

The Armenian army also received dozens of R511 and R530 air-to-air missiles, 30 Eryx anti-tank missiles, dozens of German-made DM32 grenade launchers (also known as bunkerfaust), as well as Panzerfaust 3 anti-tank systems. It also received about 500 French-made Apilas grenades and 50 American BGM71-TOW anti-tank missile systems.

In this delivery, special attention should be paid to the French-made R511 and R530 air-to-air missiles. According to military experts, after appropriate modifications, they will be installed on the modern Su-30 CM fighters already owned by the Armenian Air Force. The same ones that Russia supplied, as Nikol Pashinyan admitted, "without missiles." There are precedents for such modifications in India, and it is not excluded that the adaptation was carried out by Indian military specialists who already have solid experience in the matter.

Another notable presence in the list of military supplies delivered to Armenia is that of German and American weapons. The fact that these weapons are being delivered to Armenia indicates that Germany and the United States have given the French the necessary authorizations—without the regulatory approval process—to deliver German Panzerfaust and Bunkerfaust weapons, as well as American TOWs, to Armenia. It was already known that the United States was directly involved in the militarization of Armenia. The involvement of the Germans in this process is a novelty.

**Indian weapons are also present in Armenia—again thanks to Iran**

Alongside the transfer of French weapons by air, the Iranian seaport of Bandar Abbas receives military cargoes from India, also destined to be later transported to Armenia.

Interestingly, the French and Indian weapons supplied to Armenia are only partially officially declared, the rest being transported under the cover of civilian goods. This is naturally a flagrant violation of international trade law and the international regulations governing logistical activities. In other words, it is nothing less than smuggling. The purpose of this "mixed" system of official and gray supplies is to deceive Azerbaijan and the international community about the real extent of Armenia’s militarization, probably with the aim of "surprising" Azerbaijan.

**While the West rushes to arm Yerevan "to the teeth," Iran steals its technologies**

Thus, Yerevan is actively preparing for a new war against Azerbaijan, and this with worrying haste. A situation skillfully exploited by the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) to engage in military-industrial espionage. Indeed, the delivery to Armenia of French and Indian weapons from Iran is deliberately delayed by the latter under the pretext of "customs checks." The real reason is that Iranian military specialists, taking advantage of the open window of opportunity, are thoroughly studying the received materials, particularly to examine French military developments, especially the CAESAR, the brainchild of Nexter.

The Iranian defense industry could not have dreamed of such a gift from fate ! France’s nerves only frayed once, when Iran began to dismantle the CAESAR self-propelled artillery units on a large scale into spare parts, after which the special services of the French embassy sounded the alarm and demanded an end to these practices. But Iran remained inflexible : in its opinion, it was an additional "price" for French support to Armenia. Paris had to swallow the bitter Iranian pill. What sacrifices can’t be made for its "sister" Armenia ! Therefore, it can be expected that in the near future, Western military developments will be actively used by the IRI’s armed forces and by Iran’s many proxies in the Middle East.

**What Baku says**

According to Azerbaijani diplomatic and military sources, the story of Western arms deliveries to the Armenian army, with Iran’s complicity, has caused great disappointment in Baku.

Iran, which always pretends to adhere to a policy of "regionalism" and to prevent external actors from interfering in regional affairs, today acts as a transit country for the supply of Western arms, as well as Indian weapons produced under Western licenses, to Armenia. In other words, Tehran’s actions contribute to strengthening NATO’s position in the South Caucasus and transforming Armenia into a Western stronghold in the region.

Not to mention the illusory "Muslim solidarity" and "Shiite brotherhood," which are, once again, contradicted by deeds. Azerbaijan painfully realized this during the 30 years of occupation of its lands and during the 44-day war. Azerbaijan has not forgotten that the Iranian army blocked the road of its advanced special units that were advancing towards Zangilan, and once again sees the support of its "Shiite brothers" for an aggressive Armenia, which, for 30 years, with maniacal obstinacy, erased the traces of Islamic culture and housed pigs in the ruins of the mosques of Karabakh and Eastern Zangezur.

Baku sincerely believed that, given the positive dynamics of Azerbaijani-Iranian relations, the newly elected president Massoud Pezeshkian, who seems proud of his Azerbaijani origin, would contribute to the pacification of the region and, among other things, to stopping the transit of Western arms through Iran. It seems that this is not the case. On the contrary, the volume of arms transit to Armenia has even increased.

This is undoubtedly not the end of Iran’s hostile measures towards Azerbaijan. According to Iran International, Iran and Armenia have allegedly signed a secret arms agreement worth 500 million dollars.

Despite assurances from Iranian partners who, in private conversations and official communications, denied this information, intelligence services confirm the veracity of this arms contract with Armenia.

For Baku, the countries that claim to "restore the regional military balance" by supplying Western weapons to Armenia will not only fail to bring peace to the Caucasus but will, on the contrary, fuel a new cycle of violence in the long and bloody Armenian-Azerbaijani confrontation. All the countries involved in the process of arming and transiting weapons to Armenia, which has never abandoned its imperialist dreams of a "Greater Armenia," will bear their share of political and historical responsibility for the upcoming tragedies in the region and for the liquidation of the Armenian state, of which they will have been the architects.

Traduction en Farsi) :

**غرب به ارمنستان سلاح می‌دهد : آیا آن‌ها دیوانه شده‌اند؟**

**پاریس / لا گازت**

با توجه به اینکه تلاش‌های میانجیگری خارجی در مناقشه قفقاز ناکام مانده‌اند و به دلیل فقدان اراده واقعی از سوی اعضای گروه مینسک، روند مذاکره برای دستیابی به صلح پایدار به طور مستقیم توسط دو طرف متخاصم سابق آغاز شده است. اما به نظر می‌رسد که چشم‌انداز بازگشت آرامش در قفقاز با منافع همه مطابقت ندارد، به ویژه غرب که همچنان امیدوار است ارمنستان را به یک پایگاه در این منطقه غنی از منابع و حیاتی از نظر استراتژیک تبدیل کند.

راه‌حل برای بی‌ثبات کردن موثر و پایدار وضعیت در قفقاز ساده است : ارسال گسترده سلاح به ارمنستان که بی‌ثباتی سیاسی آن می‌تواند روزی به قدرت رسیدن عناصر ملی‌گرای افراطی‌ترین را به دنبال داشته باشد. این سیاست به ناچار منجر به شروع یک جنگ جدید خواهد شد.

و در واقع، فرآیند نظامی‌سازی ارمنستان با سرعت زیادی ادامه دارد. باورکردنی نیست اما واقعیت دارد : غرب که فعالانه از « اصل تمامیت ارضی » در زمینه مناقشه روسیه و اوکراین دفاع می‌کند، در حال ارسال سلاح‌های تهاجمی به کشوری است که تا همین اواخر 20 درصد از خاک آذربایجان را اشغال کرده بود و هنوز از حذف ادعاهای سرزمینی خود در مورد قره‌باغ از قانون اساسی خود امتناع می‌ورزد. کشوری که عضو سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) و اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EEU) است و از همه مهمتر، یکی از قطب‌های اصلی برای دور زدن تحریم‌های ضد روسیه است. ایالات متحده و فرانسه چشم خود را بر چیزی که باید برای آن‌ها یک *casus belli* (مورد مناقشه‌ای که منجر به جنگ می‌شود) باشد می‌بندند و به ارمنستان اجازه می‌دهند از جنگ روسیه و اوکراین برای ایجاد یک گنجینه جنگی واقعی بهره‌برداری کند. حتی بهتر، این دو کشور به سرعت برای مسلح کردن یک ارمنستان هرچه تهاجمی‌تر و انتقام‌جو شتاب می‌کنند.

هند که همچنین در تلاش برای نزدیک شدن به بلوک غرب است، نیز در یک کمپین تدارکات نظامی شدید درگیر شده است. همسایه جنوبی، برادر ایرانی، ایستگاه انتقالی برای ارسال سلاح‌های غربی به ارمنستان است.

**سلاح‌های فرانسوی که به واسطه ایران در خاک ارمنستان مستقر شده‌اند**

بر اساس اسناد انحصاری از منابع دیپلماتیک و نظامی که توسط مجله آذربایجانی Caliber.Az تأیید و جمع‌آوری شده است، واحدهای توپخانه خودکششی مدرن 155 میلی‌متری CAESAR و قطعات یدکی آن‌ها، به همراه سیستم‌های موشکی ضدتانک و موشک‌های هوا به هوا، در هفته‌های اخیر به ارمنستان تحویل داده شده‌اند.

این سلاح‌ها از فرودگاه اورلی پاریس به فرودگاه مهرآباد ایران ارسال شدند، از آنجا که شرکت هواپیمایی ایرانی معراج آن‌ها را به مقصد نهایی یعنی ارمنستان تحویل داد. تا به حال 12 واحد توپخانه خودکششی CAESAR به ارمنستان تحویل داده شده است. برای درک بهتر میزان این تحویل : در آغاز جنگ روسیه و اوکراین، ارتش فرانسه تنها 76 دستگاه CAESAR داشت !

ارتش ارمنستان همچنین ده‌ها موشک هوا به هوای R511 و R530، 30 موشک ضدتانک Eryx، ده‌ها نارنجک‌انداز DM32 ساخت آلمان (که به نام bunkerfaust نیز شناخته می‌شود) و سیستم‌های ضدتانک Panzerfaust 3 دریافت کرده است. همچنین حدود 500 نارنجک فرانسوی Apilas و 50 سیستم موشکی ضدتانک آمریکایی BGM71-TOW دریافت کرده است.

در این تحویل، توجه ویژه‌ای باید به موشک‌های هوا به هوای فرانسوی R511 و R530 کرد. به گفته کارشناسان نظامی، پس از اصلاحات مناسب، آن‌ها بر روی جنگنده‌های مدرن Su-30 CM که در اختیار نیروی هوایی ارمنستان هستند نصب خواهند شد. همان‌هایی که روسیه، همانطور که نیکول پاشینیان اعتراف کرده است، « بدون موشک » تأمین کرده بود. در هند پیشینه‌هایی از چنین اصلاحاتی وجود دارد و بعید نیست که این تطبیق توسط متخصصان نظامی هندی که در این زمینه تجربه بالایی دارند انجام شده باشد.

**سلاح‌های هندی نیز در ارمنستان وجود دارند - باز هم با واسطه ایران**

همزمان با انتقال سلاح‌های فرانسوی از طریق هوا، بندر دریایی ایرانی بندرعباس نیز محموله‌های نظامی از هند دریافت می‌کند که قرار است بعداً به ارمنستان منتقل شوند.

جالب اینجاست که سلاح‌های فرانسوی و هندی که به ارمنستان ارسال شده‌اند، تنها بخشی از آن‌ها به طور رسمی اعلام شده است و بقیه به عنوان کالاهای غیرنظامی حمل می‌شوند. این مسلماً یک نقض آشکار قانون تجارت بین‌الملل و مقررات بین‌المللی حاکم بر فعالیت‌های لجستیکی است. به عبارت دیگر، چیزی جز قاچاق نیست. هدف از این سیستم « مخلوط » تحویل رسمی و خاکستری این است که آذربایجان و جامعه بین‌المللی را در مورد میزان واقعی نظامی‌سازی ارمنستان فریب دهد، احتمالاً با هدف « غافلگیری » آذربایجان.

**در حالی که غرب برای مسلح کردن ایروان « تا دندان » عجله می‌کند، ایران فناوری‌های آن‌ها را سرقت می‌کند**

بنابراین، ایروان به طور فعال در حال آماده شدن برای یک جنگ جدید علیه آذربایجان است و این با عجله‌ای نگران‌کننده انجام می‌شود. شرایطی که به طرز ماهرانه‌ای توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC) برای انجام جاسوسی نظامی-صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع، تحویل سلاح‌های فرانسوی و هندی به ارمنستان از ایران عمداً توسط ایران تحت عنوان « کنترل‌های گمرکی » به تأخیر افتاده است. دلیل واقعی این است که متخصصان نظامی ایرانی، با استفاده از فرصت موجود، تجهیزات دریافت شده را به دقت بررسی می‌کنند، به ویژه برای بررسی توسعه‌های نظامی فرانسوی، به ویژه CAESAR، که حاصل خلاقیت شرکت Nexter است.

صنعت دفاعی ایران نمی‌توانست رویای چنین هدیه‌ای از سرنوشت را داشته باشد ! اعصاب فرانسه فقط یک بار به هم ریخت، زمانی که ایران شروع به جدا کردن گسترده واحدهای توپخانه خودکششی CAESAR به قطعات یدکی کرد، پس از آن سرویس‌های ویژه سفارت فرانسه زنگ خطر را به صدا درآوردند و خواستار پایان این روش‌ها شدند. اما ایران بی‌تفاوت باقی ماند : به نظر او، این یک « قیمت » اضافی برای حمایت فرانسه از ارمنستان بود. پاریس مجبور شد قرص تلخ ایرانی را ببلعد. چه فداکاری‌هایی نمی‌توان برای « خواهر » ارمنستان انجام داد ! بنابراین، می‌توان انتظار داشت که در آینده نزدیک، توسعه‌های نظامی غربی به طور فعال توسط نیروهای مسلح ایران و بسیاری از گروه‌های وابسته به ایران در خاورمیانه استفاده شوند.

**آنچه باکو می‌گوید**

بر اساس منابع دیپلماتیک و نظامی آذربایجان، داستان تحویل سلاح‌های غربی به ارتش ارمنستان، با همکاری ایران، موجب ناامیدی بزرگی در باکو شده است.

ایران که همیشه وانمود می‌کند به سیاست « منطقه‌گرایی » پایبند است و از مداخله بازیگران خارجی در مسائل منطقه‌ای جلوگیری می‌کند، امروز به عنوان یک کشور ترانزیتی برای تامین سلاح‌های غربی و همچنین سلاح‌های هندی تولید شده تحت لیسانس‌های غربی به ارمنستان عمل می‌کند. به عبارت دیگر، اقدامات تهران به تقویت موقعیت ناتو در قفقاز جنوبی و تبدیل ارمنستان به یک سنگر غربی در منطقه کمک می‌کند.

نیازی به ذکر نیست که « همبستگی مسلمین » و « برادری شیعه » توهمی هستند که بار دیگر با اعمال نقض می‌شوند. آذربایجان این واقعیت تلخ را در طول 30 سال اشغال اراضی خود و در طول جنگ 44 روزه تجربه کرده است. آذربایجان فراموش نکرده است که ارتش ایران جاده نیروهای ویژه پیشرفته آن را که به سمت زنگیلان پیش می‌رفتند مسدود کرد و یک بار دیگر حمایت « برادران شیعه » خود از ارمنستان متجاوز را مشاهده می‌کند که به مدت 30 سال با اصرار بیمارگونه، آثار فرهنگ اسلامی را از بین برده و خوک‌ها را در ویرانه‌های مساجد قره‌باغ و زنگزور شرقی نگهداری